bi zamanlar...

[özlem]

bi zamanlar bi sitem vardı oradaki şiirleri sözleri resimleri buraya eklicem...

BURASI BENİM SAYFAM OLSUN ... ))

[özlem]

yitimsiz bilmeceler okudum çoçukken!
büyüdüm sonra!büyüdümde ne oldu ?
yitirdim asla yitmeyecek sandığım bilmecelerimi!
koştum güneşin peşinden,
düştüm.incindi dizim
ağladım,vazgeçtim.
aptallık etmişim!
sonradan anladım gerçegi
bir çoçuk saflığında yaşamak lazım herşeyi...

[özlem]

birgün beni sevdiini anlayıp geri dönersen beni bulamayacaksın...aslında sana olan sevgim gittiğinde bitmeyecek..ama döndüğün zamanda senin olmayacak

[özlem]

Bağlanmayacaksın bir şeye, öyle körü körüne.
>"O olmazsa yaşayamam." demeyeceksin.
>Demeyeceksin işte.
>Yaşarsın çünkü.
>Öyle beylik laflar etmeye gerek yok ki.
>
>Çok sevmeyeceksin mesela. O daha az severse kırılırsın.
>Ve zaten genellikle o daha az sever seni, Senin o'nu
>sevdiğinden. Çok sevmezsen, çok acımazsın. Çok sahiplenmeyince, çok ait de
olmazsın hem.İlle de bir şeyleri sahipleneceksen, Çatıların gökyüzüyle birleştiği
>yerleri sahipleneceksin.
>
>Gökyüzünü sahipleneceksin, Güneşi, ayı, yıldızları... Mesela
>kuzey yıldızı,senin yıldızın olacak.
>
>"O benim." diyeceksin. Mutlaka sana ait olmasını istiyorsan bir
>Şeylerin...
>Mesela gökkuşağı senin olacak. Ille de bir şeye ait olacaksan,
>renklere ait olacaksın.Çok sahiplenmeden, Çok ait olmadan yaşayacaksın.
>
>Hem her an avuçlarından kayıp gidecekmiş gibi, Hem de hep senin
>kalacakmış gibi hayat.
>
>İlişik yaşayacaksın. Ucundan tutarak..

[özlem]

Ve sen yoksun artık...

Korkularını alıp yanına,
Bilmediğin bir şehrin, hiç sevemeyeceğin yağmurlarına bıraktın kendini.
Düşünmek istemediğin ne varsa,
Belki de senden önce vardılar, gitmek istemediğin uzaklara...
Unutulmak korkusu yanına aldığın korkuların en büyüğüydü,
Ve sen daha bu duyguya alışamadan,
Yanlızlıkla tanıştın.
Ayrılıklar ne kadar acı olsa da,
Umursamayacak kadar inatçıydın,
Ve bir kez olsun geriye dönüp bakmadın.
Oysa bilmediğin ne çok şey vardı...
Sönmek bilmeyen yangınların tek çaresi,
Pişmanlıkların, keşkelerin, yitip gitmelerin umutsuz sebebiydin,
Herşeydin sen...

Terkettiğin şehrin beyaz atlı prensi değildim belki,
Ama beni kayıp kentin mahsun prensi gibi yanlız bırakırken,
En yakın dostunu, "kendini" bırakamaz mıydın bu şehirde?
Yarının mutluluklarını,
Yarın olmadan bugüne taşıyamaz mıydın?
Kaybettiğim herşeyi, ayrı da olsa kazandıklarımıza ekleyip,
Özlemleri yüreğimden uzaklaştıramaz mıydın?
Dünyanın tüm güzellikleri senin olsun,
Bana kalanları benimle yaşayamaz mıydın?
Güneşi, sadece bir gece bizim için
Yıldızlarla süsleyemez miydin?

[özlem]

[özlem]

ÖZÜR DİLERİM !

Senden özür dilerim....
Kırdığım, parçalara ayırdığım için.
Canını yaktım dün biliyorum
Sen telefon başında beklerken bir ses
Her telefonu, ben diye açarken
Ben, senden ve kendimden kaçtım gene
Yanımda hiç sevmediğin biriyle.
Belki bencilce ama seni düşündükçe
İçim acıdı o sahilde...
Ben, bu gece anladım, çok yoruldum adamım
Bu beden artık beni bile taşıyamıyor.
Bak ezan okunuyor ama uyku tutmuyor
Sebep sen değilsin bilesin, kendimle savaşım
Karabasan gibi çöktü üzerime hayatım
Yaşadıklarım, yaptıklarım, eski hayatım
Şimdiki zamanım.. Sebep sen değilsin adamım
Zaman tanıdım kendime, kendime ve her şeye
Bilirim seni ve sevgini, kocaman yüreğini...
ÖZÜR DİLERİM !
Unutamadığım ve Dün sabah ve tüm gün için

[özlem]

Ya Kendini Bırak Bana
Yada Beni Bana Bırakta Yaşayayım
Bu Nasıl Ayrılık Birdaha Gelme Gelmede Alışayım
Ben Senin Yanlız Kalışlarında
Tek Adresin Olamam
Ya Benim Ol Herşeyinle
Yada Unut Herşeyimle
Yıllardır Denedik Olmadı
Suç Biras Sende Birasda Bende
Ama Uzatmayalım Artık
Sakın Birdaha Gelme
Sönmüyor Ateşimiz
Ama Alew Alew de Yanmıyor
Ayrılık Zor ama


Beraberkende Olmuyor
Yazılmışsa Birkez
İlahi Kalemle Kaderimiz
Hiç Bir Kalem Kaderi
Silip Baştan Yazmıyor
HİÇ BİR KALEM KADERİ SİLİP BAŞTAN YAZMIYOR

[özlem]

anlatamadığım o kadar çok şey varki... mesela aşk. aşkı tuhaf kılan kaybedilgiginde bulamayacağını bile bile aramakmı...yoksa bir alışkanlık haline gelmesinden korkmakmı..ayrılık olmasa belki herşey daha güzel olabilirdi.ama ayrılıklar mutluluk hüzün sevinç hepsibizim için değilmi..nedendir bilinmez aşk niye vardır AMA HAYAT AŞKIYAŞADIĞIN KADARDIR

[özlem]

hani bazı acılar vardır.tatlı yanları olur.buram buram'ÖzLeM'kokmaktadır.her ne kadar hüzünlendirsede farklı bir huzur vemektedir.SENSİZ VE SESSİZ YAĞMURDA YÜRÜMEK GİBİ



uzaklık sevenler için önemsizdir.çünki gelecek sevgiyi anlatantek duygu özlemdir.ne kadar uzakta olsamdamutluyum .çünki yasadıgım dünyada sen varsın.

[özlem]

yıldızları süpürürsün ;farkında olmadan....
güneş kucagındadır;bilemezsin...
bir çoçuk gözlerine bakar;arkan dönüktür...
cigerinde kuruludur orkestra;duymassın.
koca bir sevdadır yaşamakta olduğun;anlamassın...
ucar gider....kossanda tutamassın...

[özlem]

yokluğunda ne ateşleri hasretimle yaktımda
bir seni yakamadım,beni yaktığın gibi...
çölde su,mahpusta gün,oruçta ekmek gibi ;
bekledim seni...
sense araya korkular koydun;
yasaklar koydun...
şimdi nerdesin diye sakına sorma,
sen çağırdında ben gelmedimmi...
sen varken darılmazdım çiçeksiz baharlara
yağmurlu havalara...bu kasvetli akşamlara.
sen varken...
bakıp içlenmezdim tren istasyonlarına
otobüs duraklarına...
sen varken ayrılanlara ağlamazdım...
yıkılmazdım biten sevdaların ardından.
gidenlere küsmezdim;
kalanlara acımazdım,
sen varken böyle üşümezdim,titremezdim.
masumdum çocuklar gibi,
böyle delirmezdim-küfretmezdim.
hele ölmeyi hiç düşünmezdim.
şimdi soruyorum sana;
adı sevdaysa bu cehennemin;
sen yaktında ben yanmadımmı...
biliyorsun
bütün acılarına 'yeşil ışık' yaktım olmadı.
bütün korkularına arka çıktım olmadı.
dağlara merdiven dayadım olmadı.
haziranda kar oldum yağdım avuçlarına olmadı
sevdim olmadı;yandım olmadı,taptım olmadı.
artık benden pes...
nasılsa gidiyorsun,biliyorum...
gittt...




Savrulmuşken yüregim değer bilmez ellerde..
Nerdesin ; ihtiyacım varken gelirmisin ?
Kaybolmuşken bedenim kalabalık yerlerde..
Senmisin ; yalnızlıgımda benimlemisin ?
Kaybolmuşken güneşim mevsim bilmez illerde..
Gölgemmisin ; adımlarımı takip edermisin

[özlem]

Bir şiir istersin,
İçinde benzetmeler olan...
Kusura bakma sevgili,
Heybemde sana benzeyecek kadar güzel bir şey yok



nedendir bilinmez bu yanlızlığım
ara ara uzaklara dalmalarım...bazen mahsunlaşıp sensizliğe gömülmüşlüğüm
nedendir bilinmez geçmişe özlemim ve gelecege hasretim
nedendir bilinmez kimi zaman bir şarkının mısralarındagömülüp gitmem....
özlemime özlemimdenmidir nedendir bilinmez ='(

[özlem]

anarmısın sende acabagecenin bir vakti yıldızlara bakıpta veya
yanlız iken sahilin o essiz işiltısında adımı
düşünürmüsün acaba yanlız geçen o beraberliğimizin o tatlı müşvik saatlerini
dalarmısın sende günün
herhangibir vaktinde çok uzaklara.
hatırlarmısın geçtiğimiz beraberel ele göz göze olduğumuz yerleri...




kimbilir kaç kişi seni sevdi
kimbilir kaç kişi senin zarif hallerini sevdi
kaç kişi güzelliğini sevdi
belki gerçek aşkla belki değil
ama birtek kişi seni sevdi
birtek kişi değişen yüzündeki hüznü sevdi

[özlem]

bİr gÜn dÖnErSeN EğEr
YüReĞiM Senİ,sOn sAnİyEmDe dE oLsA bEkLiYoR OLaCaK...

[özlem]

Bana göre değer ve önem insanın kişiliğinde,dış görünüşünde veya yaptıklarında değildir...
Değerli olan istenilendir.Ben bir taşı istiyosam elmastan bile değerlidir..
Kimse kendini özel yada farklı görmesin...
Sen istendiğin kadar değerlisin

[özlem]

AŞK BENİM HİÇ SENİN OLMAMIŞ

varlığınla yokluğun arasında kalmayacağım artık.sadece olmayacaksın;sernsiz kalma ihtimali olmayacak;aleyhine kurulmuş cümlelerimin sonunda.belki birkaç satır arasında unutulacaksın,bir müddet sonra.içimden olmayacak
boş bir kağıdın gölgesine sığmayacak,sana sitemlerim.hani hep kızardınya'konuş,konuş,konuş'derdin.haykırabilirmiyim şimdi korkaklığını.bıraktığın bu mavi düşleriyle avunan yanlızlığı.artık sahiplenilmeyecek olmanın burukluğunu yaşarken;haykıra bilirmiyim dersin.susarmıyım gülüp geçermiyim yoksa...?
aslında alıştırmalıyım kendimi.hiç dönmeyecekmişşin ;dönülmeyecek yerdeymişşin gibi farzetmeli,unutmalı.seni hiç tanımamış gibi.yaşamımı sürdürmeliyim.var olduğum her yer aşk(ın) şehri olmalıartık.yeniden sevmenin,sevilebilmeninyeri her yer.zaman,yaşanan ve gelecek tüm zamanlar olmalı benim için.evet.sayfalardan koparıp bir bir savurmalıyım seni.yaşanmış tüm zamanlara,uzaklaşan her adımımla hapsetmeliyim;bu anılar sokağına.kopan takvim yaprakları sensiz geçen günleri saymamalı bende.yokluğunun güncesini tutmayı artık bırakmalıyım.her yeni güne seni getirmedi diye isyan etmemeliyim.kabullenmeli,hazmedebilmeli,aldırmamalı,hatta sana hak verebilmeliyim.bu satırlarla büyümeye başlamalıyım.sırf seni ve çocuklaşan bir aşkı kolayca unutabilmek için.
zira yoksun.sanki benim hiç senin olmamış,sanki bizi hiç yaşamamış,sanki aşk denen o hoyrat şarkıyı mırıldanmış ve sonra yarım bırakmış gibi.artık yeni bir şarkı söylemek vakti...yaşanmışlığıma,yitikliğime,hiç aldırmadan
sanki benim hiç senin olmamış gibi...
[img][img]

[özlem]

Biliyorum, konuşacak bir şeyimiz kalmadı, paylaşacak hiçbir şeyimiz yok ortada. Yine de yüreğimden, gücümün yettiği yere kadar sana sesleniyorum, seninle konuşuyorum. Bugün sana olan kırgınlığımı rafa kaldırdım, sevgimi aldım avuçlarımın arasına, ona sığınıyorum. Cümlelerimi kısalttım, kelimelerim buruk, gülüşlerim istenmeyen evlat dudaklarımda. Bir ihtimal gelişine sığındığımı farkettiysem de, engel olmadım gurursuz ama umutlu ve sabırlı hasretine. Anlık hayaller anlık mutluluklara gebe kalıyor..bugün gönlümü hoş tutmak istiyorum imkansız olan her rüyaya inanasım geliyor. Bir çocuk gibi, isteklerimi bastıramıyorum. Çalmayan telefonuma elim gidiyor, sana hala bende olduğunu ısrarla yazmaya çalışıyorum. Bende olan seni hiç kırmadım, değiştirmedim ve hep korudum desem de, sendeki benin nasıl olduğunu, gülüp gülmediğini, anlamsız bir sıkıntıyla merak ediyorum. İçimdeki güzelliğine inanıp inanmamanı artık umursamıyorum..!
Bulutlar yağmurunu toprakla öpüştürebilseydi bugün, bana o verdiğin ama tutmadığın sözünü sahiplenerek, dans edebilirdim ıslaklığıma aldırmadan. Ki aslında ıslanan sadece yüreğim olurdu, bedenim değil Üşüyorum, bu üşüme yalnızlığımdan geliyor ve sarıyor her tarafımı. Tutunabileceğim hiçbir güzellik yok, hatırlamaktan usanmayacağım anılarım dışında. Isınabilmek için onlara sarılıyorum. Anlamsız ve cevapsız sorular hınzırca sırıtıyor, ben görmemeye çalışıyorum.

Düşler uzak gibi görünüyordu ama yakındı. Belki de görmeyi istemek gerekiyordu. Gözlerini aç desem kapatacaksın ama kapatma gözlerini..! Biliyorum levrekler derinlerde ve dalgalı denizlerde yaşar. Levrekler uzak bir düş gibi zor yakalanır. Ama sen becerirsin düşleri yakalamayı, derinlere dalmayı, uzaklara kavuşmayı..Sahi, becerebilir misin..?

Kendime bir demet papatya aldım ama bakmadım falıma. Gözlerimi gelişlere verdim, gözlerimdeki hüzün bile seni özlemiş, kafayı bulunca itiraf etti sonunda. Düşüncelerim gururlu, hayallerim ve sevdam değil. Gelseydin; kendimi unutup sana akacaktım, susturacaktım içindeki isyanı, kavgaların ortasında bir güneş gibi doğup ısıtacaktım yüreğini, sevinçten ağlayacaktım bu defa, mutluyken hemen sarhoş oluşum gibi, dokunacaktım, kusacaktım birikmişliğimi, hasretimi ama gelmedin, gelmezdin, gelmeye hiç de niyetin yoktu aslında. Kendimi kandırdığımı anladığımda, ağlıyordum

Eskiden kimi şarkıların ne kadar anlamlı olduğunu düşünürken, şimdi ayrılığın ardından çalınan her şarkı umutsuzluğumu ve sevgimi anlatıyormuş gibi geliyor. Sevdiğim ne çok şarkı varmış, bunu senin gidişin gösterdi bana. Her şarkıda sen varsın, her yerde, her gördüğüm insanda, denizde, gecede, uykumda Nasıl beceriyorsun her yerde olabilmeyi. Bu bir marifetse eğer, niye benim
yanımda değilsin ki

Göz yaşlarım asilliğini yitiriyor ve yenik düşüyorum sevdana. Gittin..belki de hiç gelmemiştin, ben geldiğini sandım. Ayak uyduramadım yorgunluğuna. Dudaklarına, düşlerindeki öpüşü konduramadım. Kimi zaman bir çocuk oldum gülüşlerinde şımaran, kimi zaman bir.... dokunuşlarında kendini bulan. Ama en çok da imkansızın oldum, hırçınlığın, yirmi yaşın, gecikmişliğin Her gelişimde bir kez daha gönderdiğin oldum. İnanamadığın, yenemediğin, üzerinden atlayamadığın korkuların oldum. Ağladığın, bağırdığın ya da sustuğun isyanın oldum. Aşk pazarında harcadığın mevsimler oldum, sessizce boşalan gözyaşların,birikmişliğin oldum. Son ses dinlediğin bir şarkının nakaratı oldum, dilinin ucuna gelip de söyleyemediğin kelimeler, ister istemez yaşadığın talihsizlikler oldum. Yüreğindeki kadın ben olmak isterken, yüreğine sığınan ve tozlanacak olan bir anı oldum. Hak etmediklerin, artık yeter dediklerin ve herşeyin olmak isterken belki de hiçbir şeyin oldum. Söylesene, ben gerçekte senin neyin oldum Sesin hep uzakları çağırıyordu, ben üstüme alındım, sana geldim. Bilseydim, bana ait olmayan bir seslenişi sahiplenir miydim..? Şimdi bir mevsimlik aşk kaldı avuçlarımda. Sadece bir mevsim yaşanan ama bir ömür gibi gelen aşk Kalbime henüz söylemedim gittiğini. Öğrenirse onun da acı çekmesinden korkuyorum. Seni hala benimle biliyor ve seviyor ama ben kalbime ilk defa yalan söylüyorum.

Gittin sevdamın öksüzlüğüne alışabilirim belki ama sesinin uzak yolların sonunda olması acıtıyor içimi. Suskunluğun en büyük silahındı, suskunluğunla vurdun beni. Ben alışkınım kendi yaralarımı kendim sarmaya. Asıl acı olan ve kanatan unutulmak aslında. Söylesene, unutulmak kime yakışıyor..? Unutan sen olsan da, sana bile yakışmıyor..Merak etme, üstüne giydirmedim bu duyguyu, unutulmayan olmak sende daha güzel duruyor. Görüyorsun işte, aşka ve sana ihanet etmiyorum ben, ki kırgınlığım aşka.Sen üstüne alındın Bir sonbahar;da, güneş hala daha ısıtırken bedenimi seni çıkarttı karşıma. Sen bittidediğinde yağmur yağıyordu, aşkın canı sıkıldı, seni aldı&


AY YÜZLÜM...apaçık sözlüm,ruhum sana kurban;
gönlüm sana hayran!
nergis bakişların tesiri ne de yaman!
bak sinemde bir ok var.
derunumda bir acı
...sendedir ilacı.....

[özlem]

...Öznesiz cümleler kurmaya alışmıştım ben oysa...
Yalnızlığıma, ıssızlığıma sahip çıkmıştım onca kalabalığın arasında..
Korkularımdan korkmamayı öğreniyordum yavaş yavaş.
Hayallere düşlere sığınıp onlarla avunuyor, küçücük mutluluklara, hayata dair geçici heveslere sarılıp gülümseyebiliyordum.


Geride bırakmıştım bütün hüzünleri, ertelenmişleri, yaşanmışları, yarım kalmışları.. Yürüyordum ardıma bakmadan kendi yolumda. Geçmişin izleri bazen takılıyordu ayaklarıma bir yerlerde, ama ben aldırmadan yürüyordum işte..
Sevdaya dair hikayelerin noktasını koymuştu hayat yıllar öncesinde. Ben de çaresizce boyun eğmiştim ona.


Bence mutluydum ben kendi kendimle..
Hiç beklemediğim bir zamanda, ansızın çıktın yollarıma.
Yalan mıydın sen?
Yalan.. Bunca ısıtabilir miydi ruhumu? Bunca işler miydi sevdanı yüreğime? Geçmişin izlerini silip, doldurabilir miydi yüreğimi böylesine?
Bilseydim dinler miydim seni?
Geçmişimden koparıp, beni alıp gitmene,
İzin verir miydim?
Görseydim, eğer sonunu görseydim,
Başlamadan daha, orada dur derdim...
Bilseydim, eğer sonunu bilseydim,
"Sevme bırak" derdim,
"Sevme, uzak dur..."

Geldiğin gibi de gittin ansızın bir gün..
Sensizliğe alışmak daha zordu yalnızlığa alışmaktan.
Şimdi öznesi sensin cümlelerimin, yüklemleri yok...
Sensiz günüm zordu zaten,
Bir de sen geldin üstüne..
Yokluklarım yetmezmiş gibi,
Sen de eklendin üstüne...


Ben zaten bunları sen olmadan da yaşardım.
Ne gerek vardı sana, sensiz de yalnız kalırdım.
Ben zaten sen olmadan da ağlardım isteseydim eğer,
Ne gerek vardı sana, ne gerek vardı yokluğuna

[özlem]

tadında bırak yalnızlığı bu gece
yoksa canını acıtacak bu yağmur
bırak üşümüşlüğünü
aldırma
umudu kovala pencerenden uzanıp
ellerimden tut



gİtMe rUhUm!!!
SeN YoKkEn
HiCrAn dÜşEr
Bu şEhRe...
GiTmE sEvGiLİm!!!
sEn yOkKeN
tUtSaK DüŞeRiM,
BiR İsYaN GecEsİnE
öLüRüM...
SeN yOkKen


SEVİNÇTEN MUTLULUKTAN SEVGİDEN UZAK..!
NE ACI..!
SENİN OLMAK SENDE OLMAK SENSİZ OLMAK..!

[özlem]

....sevmek;farkında olmaksa yaşadığının
....sevmek;bakmak değil görmekse eger
. ......aklın.......... başından gitmesi değil
........duymak ve bilmekse... eşit olarak;
..........yemeden ;içmeden kesilmeden...
.........çoğalmaksa sevmek eksilmeden...
..........çağına tanıklık ederek................
...veee..kahrolmamaksa arabeske inat..,
.............için içine sığmamaksa.............
bir çoşku,bir şenlik,bir erdemse sevmek.
..insanları,çocukları,kuşları unutmadan...
verem olmamaksa sevmek senin aşkından
....daha sağlam basıyorsam toprağıma....
.....unutmak,...şaşkınlık,....azap değilse...
......bilinç.......öğreti...veeeee sevinçse...
...paylaşılan bir ekmek gibiyse sevgiiiiiiii..
.................SENİ SEVİYORUM.................

[özlem]

SiMdİ SaAt sEnSiZlİğİn eRtEsİ


hiç bişi diil bni uzak tutan, sadece mutluluğunun hayali...
senin gözlerindeki ışıltı için vazgeçtim hayattan ve sonsuzluğun içine dalmaktan korkmadım hiç,
hiç düşünmedim kendi sonumu, ellerimle kazdım mezarımı gömdüm yüreğimi senin yüreğine!
senin hiç bakmayacağın bir yere.. hatta bakmayacağın tek yeree yüreğine gömdüm!
bir yerlerde yaşıyor olamamın anlamsızlığını benimsedim sadece senin yaşamanın anlam kazandığı dakikalarda...
sadece gözlerinini rengi ela kalsın die ben ağladım sahip çıktım senin göz yaşlarına...
hayat bana oyunlarını oynarken senin adına kazandım bn tüm
zaferleri! bir yerlerde var olduğunu bilmek düşüncesi verdi bana yürüme gücünü!
senin için yürüdüm! ama hiç sana yürüyemedim...
koşmaksa yıldızlar gibi uzaktı öylesine uzaktı herşey senden, öylesine eskiydiki senle dolu sayfalarım,
hiç soluk aldırmadı bana hayat.. hiç soluk aldırmadı sensizlik! paramparça bir kalbi
taşıdım onca zaman senin için! paramparça ama senin demek için taşıdım! yorulmadan usanmadan
onca yükü yere bırakmadım "pes ettin" deme diye...
sensizliğin gecesi çöktüğünde üzerime, ben senin gündüzlerinin geleceğine ianandım..
aşkın var olduğuna ve benim ona sahip olduğuma inandım... senin için yazdım okumayacağın mektupları,
senin içn çizdim hayat çizgimi yakınından bile geçmeyeceğini bilerek..
biz... sen ve ben..
arkamızda yaşanmamışlık içimizde tonlarca hayal kırıklığı ve boşuna adanmış hayatlar,
yanlızlıklarımız,sevgilerimiz, sevişmelerimiz, acılarımız,
yağmurlu bir günde el ele sonu gelmesin dediğimiz sokaklarda yürüyüşlerimiz..
hepsi birer resim gibi ama hiç eksiksiz..
zamanı diil ama anları dondururduk gözlerimizde
bakışlarında can bulurdu ruhum var olduğmu hatırlardım nefesinde...
buğulanan camların üzerine yazdığımız isimlerimz ve kalplerimizde kazınmış, yanmış anılarımız! bizim onlar!
ama kelimelerin asla ulaşamayacağı kadar uzaktalar!
asla varolduklarını hatırlamayacağız belkide isimler silinicek yüzler gömülücek camların buğusuna..
araba farlarının aydınlattığı yolların kenarında günün bitişini ve ayrılık zamanını bekleyişlerimiz ,
kaçamak gülüşlerimiz nerede olacak zaman bizi içine aldığında?
nereye sürüklendiğimizi bilmeden mi gideceğiz el ele yürrüdüğümüz sokaklarda yalnız başımıza..
bizi kendimize getiren başkasının suçsuz çığlıkları mı olmalıydı ?
ozaman mı dönmeyi akıl edicektik görmezden geldiğimiz onca ayrı geçen zamana !
seni hiç kendime saklamadım ki ben ona bir şans daha derken ,
mutluluğun için öleceğimi düşünmek bile canımı göz yaşların kadar acıtmadı inan..
ben yalnızlıkların karaliçesiyim başka mutluluklar adına yalnız kalmalırın efendisiyim ... gülüşlerinin kölesiyim...
seni kendime saklayabilseydim bi başkasına gülmezdin bi başkasına bakmazdı belki gözlerin!
ama gerçekler bırakmadı ki hiç peşimi hayatın önüme çıkardığı engellerle diil hayatın kendisiyle savaştım ben...
zalimlerin zalimiydi bnm düşmanım, kendimdi...
bencillikten sonsuz kadar uzak kalbim ve artık sende kendin için yaşamalısın diyen beynim!
okadar çok kan döküldü ki ne kalbim sağlam kaldı ne aklım...
herşeyin bir parçası gömüldü saf tertemiz çocukluğuma! pembe elbiseler içerisinde koşuşturan hayllerim takılıp düştü hep !
yara aldı gemilerim, ufka yelken açtığında yelkenlerinin artık olmadığını fark etttii ...
yenildim ben...
senin varlığınada yokluğunada yenildim ne seninle olabildim ne sensiz , ne kaldım nede gidebildim!
işte orda aralarda bir yerde aradım başka aşkları!
buldukalrım sadece tavan arasında kalan hayal kırıklıkları bi zamanlar aşk dediğimi sandıım satır aralarından ibaretti..
yapamadım...
hadi gül artık eskisi gibi ;içten ,sıcak ,samimi ,sınırsız ve gerçek! hadi gül... çünkü gülmek en çok sana yakışıyor...

[özlem]

Benden kaçıp cennete gitmek isteseydin, Seni cennetin kapısına kadar götürürdüm
Bana gelmek için seni korkutan cehennem olsaydı, Cehennemle konuşur Seni ona anlatabilirdim
Oysa sen ne cenneti isteyebilecek kadar "AŞK" oldun, Ne de cehennemi isteyebilecek kadar "AYRILIK"
Seviyorum seni ama dedin, Hoşçakal diye ekledin
Şimdi gitmeye mecburum,Belki yine gelirim, umarım gelirim
Son sözün oldu
Cennet ve cehennemin dillerini, Savaş naralarını ve aşk şiirlerini
Gazelleri ve boleroları öğreten atalarım, Senin sözlerinin anlamını öğretmediler
Hiçbir şey söylemeden gittin, Ayrılığın dilsiz olduğunu ben senden öğrendim
Dilsiz olanın yaşayabileceğini sen öğrettin bana

[özlem]

yüreğim ezildi sen giderken ...
göz yaşlarımla boğuldum
oysa sadece varlığınla nefes alıyordum
sadece seni görüyordu gözlerim...
sadece sana uzanırdı ellerim..
yüreğim ezildi sen giderken..
kaçışlarım sanaydı hep
vazgeçmelerim senin uğruna
sevgine muhtaçtı sevmelerim
yüreğim ezildi sen giderken...
çünkü çaresizdim
sadece ardından bakabildim


Tut ellerimden, bırak solsun gün...
Yarın yine gideriz güneş toplamaya...
Yine gıdıklar ellerini sudaki balıklar...
Kelebekler konar yine saçlarına...

Gülüyorsun miniğim,
Mutlu musun?

Tut ellerimden, gel ylıdızlara gidelim...
Ay dede masal anlatsın boncuğuma...
Bulutlar şekermiş, yağmurlar gazoz...
Ağlarsan yağmazmış bir daha yağmur...

Titriyorsun küçüğüm,
Üşüyor musun?

Tut ellerimden, gel masallara gidelim...
Rüzgarın ninnisi dolaşsın kulaklarında...
Begonviller titreşsin dudak ucunda...
Uyursan, ada lara gideriz rüyalarında...

İnanıyorsun bebeğim,
Çocuk musun?

Tut ellerimden, gel ciciler giyelim...
Perdeden duvak yapalım mı saçlarına?...
Anne terliği giy minik ayaklarına...
İstersen oje de sürerim tırnaklarına...

Ağlıyorsun çiçeğim,
Gidiyor musun?

Tut ellerimden, gel cennete gidelim...
Şeker ağaçları varmış oralarda...
Palyaçolar, kuklalar, salıncaklar...
Yanına al bebeğini, arkadan ağlar...

Soluyorsun meleğim,
Ölüyor musun?

[özlem]

tadında bırak yalnızlığı bu gece
yığıldığın bulutlardan kalk doğrul
unut cinayetlerini karanlıkların
yola koyul
düşlerinden alev alev ısınsın için
bırak yaralarını sarmaya çalışmayı
ellerimden tut

doğrul
yağmuru dinle sessizce
serinliğin yankısını yüreğinde duy
sarıl
sımsıkı sarıl
zamanı değil şimdi

kendini kandırmanın kokumu içine çek düşlerinden
seviyorsan beni
unut...

içinden heyecanlı bir dilek tut
beni dile yıldızlar kaydığı zaman
denizlerden çığlıklar duyduğun zaman

adımı söyle
kağıt bir geminin kıvrımlarından kurtul
koş

bu sokakların ıslaklığında
pencerenden yakalayıver mutluluğu

yakasından
doğrul
bir şarkı söyle

içinde yalnızlık olmayan
bir papatyayı kokla
bırak sızlanmayı artık

ne olur
uykusuzluklarından uyan bu gece
başını yastığına koy

hayaller kur
çıkmazlarda boğulma

doğrul
içinden heyecanlı bir dilek tut

benim olmayan
beni seviyorsan
unut...

tadında bırak yalnızlığı bu gece
yoksa canını acıtacak bu yağmur
bırak üşümüşlüğünü

aldırma
umudu kovala pencerenden uzanıp
ellerimden tut
doğrul
kes şimdi ağlamayı

zamanı değil
ben ne son gidenim

ne de ilk
ben ne son yolculuğum

ne de ilk
bırak uçumlardan ölümler yazmayı
kalk yığıldığın bulutlardan

doğrul
seviyorsan beni
unut...

ben son masalın değilim
son katilin değilim senin
bırak karanlıklarda güneşi aramayı
içten içe azdırma dalgalarını bu gece
yalnızlığını tadında bırak
doğrul
düşünme yüreğindeki kırıklıklarını
içinden heyecanlı bir dilek tut

benim olmayan
sarıl
sımsıkı sarıl
papatyayı kokla
ellerimden tut
beni eğer seviyorsan
ne olur
unut...

yoksa

canını acıtacak bu yağmur
yoksa canım acıyacak

canının yangınında