Sen Elmayı Seviyorsun Diye...

[özlem]

Tahir olmakta ayıp değil Zühre olmakta,
Hatta sevda yüzünden ölmekte ayıp değil.
Seversin dünyayı dolu dizgin,
Ama o bunun farkında değildir,
Ayrılmak istemezsin dünyadan,
Ama o senden ayrılacak...
Yani sen elmayı seviyorsun diye elmanın seni sevmesi şartmı?
Yani Tahir'i Zühre sevmeseydi artık,
Yahut hiç sevmeseydi Tahir,
Ne kaybederdi Tahirliğinden?"

Diyor Nazım usta.Son zamanlarda sürekli kafamda yanıp sönüyor bu sözcükler.Birini sizi sevdiği için mi seversiniz? Ya da sizi sevmezse sevmeye devam edebilirmisiniz?Sevgi denilen duygu tek başına yaşanabilen bir tür delilik halimidir?


Yani aslında sevmek birazda kollektif duygu.Özellikle kadın cinsi için.Biz ne yazık ki aşık olduğumuzda başka bir mevzu bırakmıyoruz dünyada.Varsa yoksa o.Sevdiğimizi anlatıp durup delirtiyoruz yakınımızdaki herkesi.Bu yüzden birimiz sevdiğimizde bir grup hatun adeta birlikte yaşıyoruz aşkı.Uyarıyorum beyler ne yazık ki kadınların arkadaşları bilir tüm sevgililerin kirli çamaşırlarını.

[özlem]

Tek yanlı aşk kişiyi nasıl aptallaştırıyor
Nasıl unutmuşum senin bir başkasını sevdiğini
Çocukça ve seni üzen girişimlerim oldu;
Bağışla bir daha tekrarlanmaz hiçbiri
Raslaşmamak için elimden geleni yaparım
Bu böyle pek de kolay değil gerçi...
Alışırım seni yalnız düşlerde okşamaya;
Bunun verdiği mutluluk da az değil ki
Çıkar giderim bu kentten daha olmazsa,
Sensizliğin bir adı olur, bir anlamı olur belki
İnan belli etmem, seni hiç rahatsız etmem,
Son isteğimi de söyleyebilirim şimdi:
Bir geceyarısı yazıyorum bu mektubu
Yalvarırım onu okuma çarşamba günleri.

[özlem]

Sana uzak kentlerden birinde
Zamanın bir yerinde
Seni ve senli günleri anımsattı akşam güneşi
Onca zamanın üstünde eskimeyen bir düşüncesin şimdi
İnsan hergün anımsar mı aynı gözleri

Seni seviyordum ve senin haberin yoktu
Saçlarını izliyordum uzaktan
Kulağının arkasına düşüşü ve burnun
Herkesten başkaydı işte
Güldüğün zaman yukarıya bakardın
Yukarı kalkan başın ve gülen gözlerin vardı
Ne güzeldiler
Sen bilmiyordun ben seni seviyordum
Kalbime sığmıyordu aklımdan geçenler
Duvarlara, vitrin camlarına, kaldırımlara çarpıyordu
Geri dönüyordu çoğalarak
Senin sesini duyduğum masalarda erteliyordum herşeyi
Herşeyi erteleyişim oluyordun
Kalp ağrısı oluyordun
Birlikte soluduğumuz sokak isimleri oluyordun
Mevsimler değişiyor ve büyüyorduk
Dönemeçler geçiyor, köprüler göze alıyor
Ve bazen, tekin olmayan suların üzerinden atlıyorduk
Cesurduk
Ufuk çizgisi maviydi, günbatımı hep turuncu
Ve kırmızıydı bütün karanfiller

Ben seni seviyordum sen bilmiyordun
Sevinçlerim oluyordun ara sıra
Sen hiç bilmiyordun

Sonra herhangi biri oldun
Bütün sevinçlerim bittikten sonra
Yağmurlar yağdı serin haziran akşamları
Derken birgün uzaktan gördüm seni
Saçların bana inat başın herşeye meydan okuyarak
İşte yine aynı
Kalbimi acıttın her zamanki gibi
Değiştik sanıyordum. ve sen yine bilmiyordun

Şimdi bunları anlatsa sana birileri
Kimbilir
Ya da boşver
Bilme en iyisi..

[Satılmış BATUR]

son şiir mükemmel paylaşım için saol arkadaşım....

[özlem]

TSK EDERİM